Dat het gedrag van mensen omtrent eten en drinken de laatste paar jaren sterk is veranderd, is iedereen wel duidelijk geworden. Het vorige week gepresenteerde Nationaal Preventieakkoord is daar een goed voorbeeld van. Echter, begin vorig jaar publiceerde de VOCC al een intern document voor haar leden over de toekomstvisie van eten en drinken, met daarin in hoofdlijnen de veranderingen, op basis van een aantal onderzoeksrapporten die al eerder uitkwamen. Zo werd, naar aanleiding van het Nationaal Cateringonderzoek 2016/2017 uitgevoerd door Foodstep, al aangehaald dat steeds meer mensen die in een bedrijfsrestaurant lunchen, openstaan voor gezond eten en drinken en dat dit aandeel steeds groter wordt. Onder andere heeft dit te maken met de nieuwe generatie van mensen op de werkvloer (de millennials) die duidelijk andere eisen stelt dan de generatie daarvoor. Uit een ander onderzoek uit diezelfde periode (van Havas Worldwide) bleek toen ook al dat men meer wenst te kiezen voor “glokaal” eten (gezond en lokaal aanbod) en daar zelfs meer voor wenst te betalen. Daarin werd ook al aangehaald dat koudgeperste sappen, acai-bowls en granensalades producten van de toekomst zijn en producten met vlees als hoofdbestanddeel steeds meer gezien zou worden als “not-done”.

In ons interne document werd ook al het “clockless eating” aangehaald. Vanwege de veranderingen van werkpatronen verschuiven namelijk ook de traditionele werktijden en daarmee het eetpatroon van de gebruikers. Nog altijd ligt er een piek tussen 12.00-14.00 uur, maar de voorspellingen zijn dat men in de toekomst steeds meer verspreid over de dag een (bedrijfs)restaurant wenst te bezoeken. Daarnaast zijn de laatste jaren ook veel bedrijven afgestapt van de traditionele aanwezigheidsplicht op kantoor tussen 09.00-17.00 uur. Een millennial houdt van flexibele werktijden en werkplekken en het is de laatste jaren vrijwel overal mogelijk gemaakt om waar dan ook te kunnen inloggen op de cloud en aan de slag te gaan. Om die reden schieten de bezorgdiensten als Deliveroo en Thuisbezorgd als paddenstoelen uit de grond, want op een zgn. “thuiswerkdag” wil je tenslotte ook goed en gezond eten.

Ook vandaag de dag is dit alles nog steeds een “hot issue”. Sla de laatste FoodClicks maar eens open: het is één en al “bezorgdienst” en “onderweg aanbieden van maaltijden”. Een greep uit dit blad: “Shell en Jamin starten bezorgdienst in samenwerking met Deliveroo”, “Bezorging is booming, steeds meer bedrijven gaan bezorgen”, “Genieten centraal in nieuw BP tankstation met AH to Go”, “Pizzaketens en cafetariaformules domineren bezorgmarkt”, “de trend van vaker onderweg en buitenshuis eten zet door”, en ga zo maar door.

Maar wat betekenen die veranderingen nou echt met betrekking tot de cateringbranche? Door de veranderende wensen van de gebruikers, dient de cateringbranche daar ook in mee te veranderen. Van de oude stijl cateren naar de nieuwe stijl, veranderen ook de rollen van de opdrachtgevers, gebruikers, leveranciers en de overheid ten opzichte van de contractcateraar.

De rol van contractcateraar van “etenschuiver” is veranderd naar specialist die inspeelt op de wensen van de gebruiker van morgen. In co-creatie met de opdrachtgever wordt de cateringinvulling bepaald. Het is niet meer een standaard broodje kaas, dat tegen de laagst mogelijke prijs wordt aangeboden. Gezond, gevarieerd en lokaal is de trend. De gebruiker wenst ook vaker te vernemen wat de herkomst van producten is. Waar de leverancier voorheen alleen de producten deed afleveren, is het nu een taak van hem geworden deze kennis te delen. De veranderingen zijn niet altijd makkelijk. Ook de gebruikers dienen zich aan te passen. Het Nationaal Preventieakkoord lijkt daarop in te spelen door ongezonde voeding gewoonweg te verbieden. Of dat de oplossing is, valt natuurlijk te bezien. Veranderingen in eetpatroon dienen in onze ogen geleidelijk doorgevoerd te worden. Bij de VOCC zijn wij voorstanders van het maken van een goede keuze door de gebruikers uit een groot aanbod.

Cateraars dienen steeds meer in te spelen op gezonde voeding, wat toch vaak erg lastig blijkt. De strenge richtlijnen die het Voedingscentrum bijvoorbeeld stelt bij het aanbieden van eten en drinken aan gebruikers op scholen, zijn vaak moeilijk haalbaar, maar men doet zijn uiterste best hieraan te voldoen. Ondanks het goede en gezonde aanbod, blijft de jeugd helaas vaak toch nog naar de snackbar of shoarmatent op de hoek gaan voor een snelle hap. Cateraars houden zich continu bezig met de vraag hoe het aanbod zo aantrekkelijk mogelijk gemaakt kan worden om dit soort situaties te voorkomen.

Kortom, de veranderingen in de cateringbranche volgen zich steeds sneller op en aanpassingen zijn ook steeds sneller gewenst. De aangesloten VOCC-leden zijn flexibele en veerkrachtige ondernemers en zijn in dat kader de voorlopers in de markt als het gaat om de transitie naar voeding nieuwe stijl. De VOCC – wat staat voor Verenigde Ondernemende Contract Cateraars – is van mening dat zij zich daarom niet meer alleen op de contractcatering dient te richten, maar dat aansluiting van bedrijven die zich richten op “eten en drinken op de verblijfplaats van de gebruiker” bij de branchevereniging mogelijk moet zijn. Want met z’n allen kom je in deze veranderende wereld veel verder.